Άρθρα μαθητών

Το σφάξιμο των γουρουνιών

• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 20 Ιανουαρίου 2013 21:34

Το σφάξιμο των γουρουνιών ?χοιροσφαγεία? άρχιζε στις 22 Δεκεμβρίου. Εκείνη την εποχή  η εκτροφή γουρουνιού στο σπίτι και το σφάξιμο του στις παραμονές των Χριστουγέννων ήταν απαραίτητη και επιτακτική, γιατί έτσι η οικογένεια εξασφάλιζε για όλο το χειμώνα κρέας και λίπος. Επίσης, έπαιρναν το πολύτιμο χοιρόδερμα χρήσιμο για την κατασκευή των γουρουνοτσάρουχων (είδος τσαρουχιού), που στερεωνόταν στο πέλμα με δερμάτινους ιμάντες που έφταναν ως τη γάμπα.

Το σφάξιμο γινόταν σε ορισμένες αυλές σπιτιών κατά συνοικία. Προσπαθούσαν να συμπίπτει η μέρα και η ώρα. Γιατί πίστευαν πως γρυλισμός ενός γουρουνιού επηρέαζε κατά κάποιο τρόπο τη διάθεση των άλλων γουρουνιών και αυτό ήταν εις βάρος της νοστιμιάς του κρέατος.

Φαντάζεται κανείς τη χορωδία των γρυλισμών.

Επακολουθούσε το τεμάχισμα του ζώου, το χτύπημα του ψαχνού με κοφτερά μαχαίρια πάνω σε ειδική σανίδα, για να γίνει κιμάς, προορισμένος για λουκάνικα. Αυτά γεμίζονταν αυθημερόν και κρεμιούνταν σε καλαμίδες  σε ειδικές αεριζόμενες θέσεις για να έχουν αργότερα τα μιρντινιασμένα ξερά λουκάνικα. Επίσης ο κιμάς χρειαζόταν για τους λαχανοσαρμάδες. Έπειτα κόβονταν ειδικά κομμάτια ετοιμάζονταν για τον τσιγαριστό μεζέ (τσιγαρίδες), τον καβρουμά, τα κεμπάπια και άλλα για τον ταβά. Ακόμη τότε λιωνόταν και το λίπος (λίγδα), που θα χρησιμοποιούνταν όλη τη χρονιά .

Ετοίμαζαν ακόμη και την ?καρβαβίτσα? το παραδοσιακό έδεσμα, για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Αφού έπλεναν καλά το παχύ έντερο του γουρουνιού που έχει σφαχτεί, το γέμιζαν με ψιλοκομμένο κρέας,  τα εντόσθια συκώτια και πνεύμονες, ανακατωμένα με ρύζι, πράσο και μπαχαρικά.