Δραστηριότητες
Ενδοσχολική βία 2018
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 21 Μαρτίου 2018 06:36
?Να θυμάσαι, θύμα είναι κι εκείνος που κάνει τον νταή?.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο Σουηδός καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέργκεν, Dan Olweus, σε μία ημερίδα με θέμα την σχολική βία και τον σχολικό εκφοβισμό, ανακοινώθηκε ότι η Ελλάδα κατέχει την 4η θέση ανάμεσα σε 41 χώρες παγκοσμίως σε φαινόμενα ενδοσχολικής βίας.
Τι εννοούμε όμως όταν λέμε «ενδοσχολική βία», «εκφοβισμός» και Θυματοποίηση»;
Χρησιμοποιούμε τους όρους «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) και «θυματοποίηση», για να περιγράψουμε την εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Πώς θα μπορέσουμε όμως όλα αυτά να τα παρουσιάσουμε στα παιδιά του δημοτικού χρησιμοποιώντας τεχνικές τέτοιες, ώστε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα;
Αυτό προσπάθησαν να κάνουν, να βρουν δηλαδή τις κατάλληλες μεθόδους, οι εκπαιδευτικοί που ανέλαβαν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο θέμα και το παρουσίασαν σε όλα τα παιδιά του σχολείου μας, σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 16-3-2018 με την συμμετοχή των παιδιών της πέμπτης τάξης.
Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν; Ποια άλλη καταλληλότερη από την δραματοποίηση;
Πρωταγωνιστές; Φυσικά τα ίδια τα παιδιά
Σενάριο; Δύο ιστορίες για την βία στα σχολεία από το διακρατικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα πρόληψης του εκφοβισμού και της ενδοσχολικής βίας «ΔΑΦΝΗ» και την εταιρεία ψυχοκοινωνικής υγείας του παιδιού και του εφήβου.
«ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ»
? Θα μπορούσαν να είναι οι ανησυχίες, οι απορίες, τα ερωτηματικά όλων των παιδιών που ψάχνουν να ανακαλύψουν, που πειραματίζονται, που εύχονται, που δοκιμάζουν και που στο τέλος απογοητεύονται, πληγώνονται και αναθεωρούν ? αρκεί να μπορούν να αναθεωρήσουν, όπως εδώ, στην ιστορία μας που τα παιδιά δεν δίστασαν να ζητήσουν βοήθεια και να διορθώσουν μια λάθος σκέψη τους, μια λάθος απόφαση??
«Η ΜΟΝΑ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ»
? είναι η κάθε Μόνα, Μαρία, Ντενίς, Σταύρος, Αλή, Γιόχαν σε κάθε σχολείο, γειτονιά, χωριό, πόλη, που διαφέρει- αν και είναι ίσος, που «προκαλεί»- αν και δεν το επιδιώκει, που βιώνει την απομόνωση- αν και δεν είναι επιλογή του ? είναι όμως επιλογή των άλλων, των δυνατών, αυτών που πολλές φορές ?από άγνοια, από κακία, από υπεροψία, ή ίσως και από φόβο- αποφασίζουν για τους λιγότερο «δυνατούς» και που στο τέλος, τις περισσότερες φορές, αποδεικνύονται οι ίδιοι μικροί και αδύναμοι?.
Πολλά και βαθιά τα νοήματα των δύο ιστοριών, δοσμένα όμως με απλότητα και αμεσότητα, ώστε να γίνουν κατανοητά από τα παιδιά του δημοτικού. Οι πρωταγωνιστές ?τα παιδιά της πέμπτης τάξης- έδωσαν πραγματικά τον καλύτερό τους εαυτό, προσπαθώντας να αποδώσουν ?πάντα με την καθοδήγηση του δασκάλου τους- καταστάσεις και συναισθήματα, που λίγο ? πολύ έχουμε δει ή έχουμε βιώσει οι περισσότεροι σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στο σχολικό ή και το εξωσχολικό μας περιβάλλον.
Το αν κατάφεραν να διεισδύσουν στο νου και στην σκέψη, στην ψυχή και τα συναισθήματα των πιθανών θυμάτων ή θυτών μιας κοινωνίας που περισσότερα ζητάει και λιγότερα προσφέρει, θα φανεί στο πέρασμα του χρόνου.
